به قربانگاه جان‌ها نمی‌ترسی که آیی؟ من چه دانم!

گاهی اوقات فکر می‌کنم اگر به من بگویند غیر از حافظ، فقط حق داری اشعار یک شاعر دیگر را بخوانی و گوش دهی، به احتمال زیاد مولوی را انتخاب خواهم کرد.

این معلم بلندمرتبه که مثنوی‌اش را «اصولُ اصولِ اصولِ الدین فی کشف الاسرار الوصول و الیقین» می‌خواند و حقیقتاً در بسیاری از اشعارش مفاهیم بلندی را به ساده‌ترین الفاظ به ما می‌آموزد.

گاهی اوقات فکر می‌کنم همان طور که اشعار مولوی اشعار خاصی‌ست، خواندنش هم باید خاص باشد! مانند «زندان» یا «متصل» محسن چاوشی، یا بسیاری از شاهکارهای شهرام ناظری.

چند روز پیش یکی از آلبوم‌های قدیمی شهرام ناظری را گوش می‌دادم، که به آهنگ «من چه دانم» رسیدم. فکر کنم بیشتر از این هر چیزی برای این اثر بنویسم اضافی باشد.

اگر اهل موسیقی سنتی هستید، لذت ببرید از این قطعه :)

 

 

مرا گویی که رایی من چه دانم / چنین مجنون چرایی من چه دانم

مرا گویی بدین زاری که هستی / به عشقم چون برآیی من چه دانم

منم در موج دریاهای عشقت / مرا گویی کجایی من چه دانم

مرا گویی به قربانگاه جان‌ها / نمی‌ترسی که آیی من چه دانم

مرا گویی اگر کشته خدایی / چه داری از خدایی من چه دانم

مرا گویی چه می جویی دگر تو / ورای روشنایی من چه دانم

مرا گویی تو را با این قفس چیست / اگر مرغ هوایی من چه دانم

مرا راه صوابی بود گم شد / ار آن ترک ختایی من چه دانم

بلا را از خوشی نشناسم ایرا / به غایت خوش بلایی من چه دانم

شبی بربود ناگه شمس تبریز / ز من یکتا دو تایی من چه دانم

آتشم بزن و جانم بده

آهنگ آخرین رؤیا از علی زند وکیلی، یکی از شاهکاراییه که این چند وقت گوش دادم.

تو اینترنت که گشتم، دیدم مربوط به تیتراژ مجموعه‌ی تلوزیونیِ مادر هستش.

عنوان مطلب، الهام گرفته از بخشی از آهنگه که به شخصه بسیار دوست می‌دارم...

 

دانلود این شاهکار

ناکچرن؛ تصویری از شب

این ناکچرن از آرنو باباجانیان رو توی کانال گذاشته‌بودم، حیفم اومد اینجا یادگاری نمونه.

تو کانال نوشتم تقدیم به اولین نفری که نوشت «مقصود از ناپایداری، رسیدن به پایداری عمیق‌تریست...»

 

 

لینک دانلود

 

توضیح اول: ظاهراً مفهوم ناکچرن که تو خیلی از قطعه‌های کوتاه موسیقی می‌شنویم، تصویری از شبه.

توضیح دوم: این قطعه، حاصل دونوازی مهرداد مهدی (آکاردئون) و آسو کهزادی (ویالون) هستش.

موسیقیِ بابل، فیلمی با سه روایت از یک داستان

دیروز و امروز چند بار این آهنگ متنِ فیلم بابل رو گوش دادم.
فیلم بابل، محصول سال ۲۰۰۶ هست که آقای الکساندرو اینیاریتو از مکزیک کارگردانش بودن. فیلم، یه داستانِ سه‌پرده‌ایه... از سه نقطه‌ی مختلف از کره‌ی زمین.

سه فضای فکری و سبک زندگی متفاوت که قطعه‌های مختلف پازل یک داستان هستن. و در کنار روایت داستان، به نظرم این سه تا نقطه (مراکش، ژاپن، آمریکا) سه نوع چهره‌ی متفاوت از انسان‌ها و زندگی رو کنار هم گذاشته...
و خود آهنگ که به نظرم فوق‌العاده‌ست :)
امیدوارم شما هم ازش لذت ببرید.

لینک دانلود

پانزده دقیقه موسیقی برای فکر کردن!

خیلی اهل گوش‌دادن به آهنگ حین کار نیستم ولی گاهی اوقات (خصوصاً وقتی صدای اطراف مزاحمه) به نظرم هندزفری مفیدترین اختراع بشر می‌شه!

این حین یکی از آهنگایی که خیلی دوست دارم و گاهی وقتی تو مسیرم دعا می‌کنم راه بیشتر از یک ربع باشه که بتونم آهنگو کامل گوش کنم، Unseen Harbor از گروه ژاپنیِ Mono هستش. خیلی علاقه‌ای به Post Rock ندارم اما این آهنگ (و البته به طور کلی این گروه!) رو بسیار دوست دارم.

شاید به خاطر این باشه که چند بار این آهنگو با عزیزترین‌هام گوش دادم. شاید به خاطر این باشه که کتاب‌های دوست‌داشتنی‌ای رو با این آهنگ خوندم اما به هر حال فکر می‌کنم یکی از بهترین کارها برای گوش‌دادن و فکر کردن باشه.

گفتم اینجا هم بذارمش...

 

لینک دانلود

نواختن یک‌باسنه و چشم‌هایی که برق می‌زنند: سخنرانی بنجامین زاندر در تد

معمولاً اگر فرصتی دست بدهد که به یوتیوب سری بزنم، بعید است بتوانم جلوی خودم را بگیرم و تعدادی از سخنرانی‌های اخیراً آپلود شده‌ی TED را نبینم. از حوزه‌های اجتماعی و هنری گرفته تا حوزه‌های علمی، سبکی که در تد پیش‌گرفته‌می‌شود را دوست دارم. این سخنرانی ۲۰ دقیقه‌ای از بنجامین زاندر است. او که در ارکستر بوستون مشغول است، سخنرانی‌های مختلفی در حوزه‌ی آموزش، موسیقی و رهبری دارد. این صحبتِ او از آن دست صحبت‌هاییست که ترجیح می‌دهم هر چند وقت یک بار دوباره آن را ببینم.

گفتم لذت مرورِ چندباره‌ی آن را این بار با شما در میان بگذارم...

 

 

 

 

دانلود ویدئوی بالا

دانلود با کیفیت 480p

آلبوم ناگفته‌ی حافظ ناظری

آلبومی که توی تیم تهیه‌ش حدود ۴۰ برنده‌ی جایزه‌ی گرمی (معادل اسکار برای دنیای موسیقی) حضور داشتن و تهیه‌ش حدود ۱۰ سال زمان برده.
اثری که سونی انتشارش رو بر عهده گرفته و جاهای بزرگی مثل نیویورک تایمز، نشنال جئوگرافی و واشنگتن پست لب به تحسینش باز کردن.

اولین آلبوم پروژه‌ی سمفونی رومی که هدفش فهم لایه‌های مشترک فرهنگ‌های شنیداری و تولید موسیقی‌ایه که تمام مردم دنیا بفهمنش (از هم‌نشینی سمفونی به عنوان نماینده‌ی غرب و رومی (rumi) یا مولوی به عنوان نماد عرفان مشرق‌زمین)

روزی که خریدمش قرار بود تا شب کاری رو تموم کنم و اینو حین کار گوش دادم؛ فقط احساس کردم یه حس فوق‌العاده‌ای بهم داد! امروز یادش افتادم و دوباره گوشش دادم و واقعاً عالی بود و حیفم اومد اینجا ننویسم! یک کتاب ۱۶ بخشی که با زبانی عمیق‌تر از زبان روزمره‌مون نوشته‌شده‌بود؛ زبانی که هر انسانی اونو می‌فهمه. و احساسی که "انسان" خیلی وقته داره تلاش می‌کنه به دستش بیاره. احساس یگانگی و عروج.

اون ۱۶ بخش، اسم ۱۶ قطعه‌ای بود که به نظر من پشت هم یک موسیقی یک تیکه‌ی ۵۷ دقیقه‌ای رو ایجاد می‌کنن:
فصل اول، آفرینش: صلح اتمی، ماده‌ی سیاه
فصل دوم، هستی: زندگی (تقریباً شاهکار این آلبوم!)
فصل سوم، ناگفته: طلب، عشق، درک، رهایی، یگانگی، حیرت، عدم مطلق
فصل چهارم، بازگشت ابدی: نزول، رهایی، سکوت، عروج، جاودانگی

پی‌نوشت نه چندان نامربوط:
هفت شهر عشق به نقل از منطق‌الطیر عطار:
وادی طلب، وادی عشق، وادی معرفت، وادی استغنا، وادی توحید، وادی حیرت، وادی فقر و فنا...

 

می‌تونید قطعه‌ی "زندگی" رو از این لینک دانلود کنید.

موسیقی Solitary Shores

امروز وقتی مشغول کارهام بودم، player تبلتم آهنگی رسید که اون رو از دوم همراه خودم دارم. پیانوی میکس شده با صدای دریا که هر موقع نیاز به فکر کردن، آرامش، یا حتی خستگی درکردن داشتم، برام مفید بوده...

گفتم بد نیست اون رو با شما هم به اشتراک بذارم. میتونید موسیقی Solitary Shores رو که اسم composerش رم نمی دونم، از اینجا دانلود کنید.